Is Luis Rubiales, voorzitter van de Spaanse voetbalfederatie, nu een echte man die krachtig zijn grenzen aangeeft of…..?

Luis zoende vol enthousiasme een van de speelsters van het, net wereldkampioen geworden Spaanse dames voetbal team, vol op de mond. Hij kreeg kritiek, gaf toe dat hij een “foutje” had gemaakt en zei daarna NEE! Deze Nee staat voor zijn statement dat hij niet gaat aftreden, hij geeft aan dat hij veel betekent heeft voor het Spaanse voetbal (zonder expert te zijn, laten we even aannemen dat dit waar is) en dit foutje van hem kan niet betekenen dat hij opstapt.

Voor wie mijn werk kent weet dat ik erg van de emotie BOOS hou. Boos geeft energie en stelt grenzen. Iets wat vele mannen (inclusief mijzelf) verleerd zijn in onze maatschappij.

Wat was Luis krachtig en fel. Hij herhaalde zijn antwoord, Nee, ik treed niet af, Nee. Nog een keer Nee. Luis heeft duidelijk toegang tot zijn innerlijke vuur. Hij kreeg veel applaus uit de zaal. Een mooi voorbeeld, waar wij mannen ons aan kunnen optrekken. Toch?

Laten we even adem halen. Wat is er nou gebeurd en wat is nou dat interne vuur, ons oervuur waar we ons meer aan mogen laven? We gaan gewoon even verder om naar de situatie van onze Luis te kijken. Er zijn hier 3 punten waar ik jullie graag mee langs neem.  (i) Je grenzen aangeven (ii) Wat is je doel? en (iii) Wat vraagt de situatie en je rol in deze situatie.

(i) Zoals eerder door mij aangegeven geeft Luis zijn grenzen heel goed aan, op het randje zou ik zeggen. Emotie als boos mag er best zijn, het mag spannend aanvoelen, we hoeven het als ontvangers niet leuk te  vinden. Ik scoor Luis hier een goede voldoende. Het mag best stevig zijn. Er is alleen nog een ander (belangrijk) deel van belang en dat gaat over in contact met de ander blijven. Hier begint Luis al wat te wankelen, contact is er maar beperkt geweest (met de speelster) en hij gaat hier echt alleen verbaal tekeer. Hij krijgt applaus uit de zaal maar het is eenrichtingsverkeer. Hij neemt stelling en dat is dat. Laten we verder gaan kijken.

(ii) Wat is je doel? Als ik spreek over Oervuur heb ik het vaak over je doel. Er op af gaan etc…Ik heb het dan niet over het oppervlakkige doel maar je diepere persoonlijke doel wat je hier op deze aardkloot mag verwezenlijken (waar je energie van krijgt die anders is, dieper en met meer vastberadenheid). Het lijkt alsof Luis zijn verdiensten laat gelden, “ik heb een hele goede job gedaan”. Het lijkt alsof hij zijn waarde voor de bond op 1 zet. Als we van een afstandje kijken kunnen we zien hoeveel gedoe zijn handelen op heeft geroepen. Hoe goed je ook bent in je werk Luis, als het echt om het Spaanse voetbal gaat dan heb je er een behoorlijke puinhoop van gemaakt. Hoe goed je ook bent, jij kan deze rel zien aankomen. Dit is het tijdsgewricht waarin dit thema enorm speelt. Helemaal als voorzitter heb je het overzicht, kijkt je verder dan het voetbal technische zelf. Hoe goede voorzitter ben je als je op een WK voetbal voor vrouwen je hier niet bewust van bent? Het is jouw winst vs het verlies voor de net verworven titel. Wat is je doel? Waar gaat net nu over Luis? Over jou en niet het voetbal. Dat noem ik nou geen Oervuur maar “ego vuur”. Helaas een onvoldoende.

(iii) Last but not least, in dit geval is de rol best belangrijk, hij is de voorzitter van de Spaanse bond. Enthousiasme is geweldig, hij is trots en dat mag hij laten zien. Wat is de rol van een voorzitter als we de zaak bekijken vanuit het mannelijke (masculiene) en vrouwelijke (feminiene)? Er is hier sprake van “verticaliteit”, je bent geen gelijke Luis, je staat er boven en dan gaat het in ieder geval om beschermen. We kunnen daar heel moeilijk over doen maar beschermen is een van de oerprincipes van het masculiene. Je rol is beschermen Luis, denk er maar eens over na. Hoe ben je het dames team aan het beschermen?

Feminiene energie bloeit op als er veiligheid is. Niet andersom. Dus Luis….hoe draag je bij aan de veiligheid voor jouw dames team (en alle andere teams waar nu mannen denken dat het normaal is vrouwen op de mond te zoenen)?

Mannen blijf a.u.b. initiatief nemen, alleen eerst even voelen, nadenken en afstemmen. Wat is de situatie? Wat is mijn rol? Op de grens blijft het altijd aftasten en afstemmen.

Voor het contrast kijk eens naar de beelden van de 4×400 meter dames estafette team, ze werden fenomenaal wereld kampioen. Het mannen team had net ervoor gelopen en de dames en de heren vlogen elkaar in de armen, zo vol enthousiasme, lijven raakte elkaar, niks conservatisme….heerlijk, laat het stromen….en zo respectvol. Als gelijken, team genoten, niet bang maar gewoon hoe het kan. Dan voelen we ons juist allemaal een stukje veiliger, vrijer en gezien!. Yes! Zeg het voort.

Je kunt je voorstellen dat hier nog veel meer over te zeggen is. Dit is wat ik hier nu over bij te dragen heb. Vragen, opmerkingen, geraakt?? Laat het me altijd weten, ik ga graag in dialoog.

NB  Je ziet me steeds mannelijk en vrouwelijk gebruiken. In deze tijd zijn er veel smaken en dat is goed. Hoe jij jezelf ook identificeert ergens is er binnen iedereen mannelijke en vrouwelijke energieën (vaak masculiene en feminiene energieën genoemd). De samenstelling varieert alleen tussen mensen. In het algemeen hebben mannen meer masculiene energie en vrouwen meer feminiene energie. Het gaat mij om de energieën, en jezelf er bewust van bent wat je er mee doet.

Is dit een mooi onderwerp om dieper in te gaan voor een volgende blog? Laat jet weten!